โรคที่สำคัญของลำใย : โรคใบจุดดำ โรคดอกเน่า
ระบาดทั่วไปโดยเฉพาะช่วงที่มีสภาพอากาศชื้น หากระบาดรุนแรงจะทำให้สูญเสียพื้นที่ใบในการสังเคราะห์แสงและทำให้ใบรวงถ้าเกิดอาการที่ดอกจะทำให้เน่าและหลุดร่วงเสียหายช่วงที่พืชออกดอก
ระบาดทั่วไปโดยเฉพาะช่วงที่มีสภาพอากาศชื้น หากระบาดรุนแรงจะทำให้สูญเสียพื้นที่ใบในการสังเคราะห์แสงและทำให้ใบรวงถ้าเกิดอาการที่ดอกจะทำให้เน่าและหลุดร่วงเสียหายช่วงที่พืชออกดอก
ตัวอ่อนและตัวเต็มวัยดูดกินน้ำเลี้ยงที่ยอดอ่อน ใบอ่อน ทำให้ใบไหม้ แห้งกรอบ ใบห่อม้วนงอและหลุดร่วงไปในที่สุดมีผลกระทบต่อการออกดอกติดผลของทุเรียน เพลี้ยจักจั่นสามารถเคลื่อนที่บนใบได้รวดเร็วมาก ยากแก่การสังเกตุพบการระบาดรุนแรงในช่วงทุเรียนแตกใบอ่อน
เชื้อสาเหตุ : เชื้อรา Oidium sp. เส้นใยของเชื้อสาเหตุเจริญอยู่บนผิวใบช่อเกษรในดอกและผลอ่อนจะเห็นเป็นผงละเอียดสีขาวเกาะอยู่ภายในดอก ทำให้ดอกเหี่ยวและอาจร่วง
เชื้อราสาเหตุเข้าทำลายระบบรากแล้วลุกลามเข้าสู่ท่อน้ำ ท่ออาหาร ทำให้เซลล์ของท่อน้ำ ท่ออาหารเสียหาย พืชส่งน้ำและอาหารไปเลี้ยงส่วนต่างๆไม่ได้ ส่งผลทำให้ใบด้านสลดไม่เป็นมันและแสดงอาการเหี่ยว เหลือง ต้นโทรม หรือยืนต้นตา
การทาต้นทุเรียนที่มีตะไคร่น้ำ แหล่งสะสมของเชื้อราและแมลง การระบาดของตะไคร่น้ำที่กิ่ง ลำต้น จะไม่ก่อเกิดความเสียหายโดยตรง หากไม่ระบาดไปที่ใบ ทำให้บดบังการสังเคราะห์แสง